Przygody Koziołka Matołka

Reżyseria i adaptacja
Maksymilian Rogacki
Na podstawie powieści obrazkowych autorstwa
Kornela Makuszyńskiego i Mariana Walentynowicza
Występują
Marta Alaborska Eliza Borowska, Hanna Skarga, Jakub Kordas, Dominik Łoś, Maksymilian Rogacki
czas trwania → 60 minut

Niestrudzony. Nieustępliwy. Uparty. Koziołek Matołek. Zapraszamy na pełną niezwykłych perypetii, niebezpieczeństw oraz nieoczekiwanych zwrotów akcji historię dzielnego warszawskiego podróżnika, który gotów jest przemierzyć morza i oceany, gorące piaski afrykańskiej pustyni, zakamarki azjatyckich miast i amerykańskie bezdroża, by dotrzeć do mitycznego Pacanowa.

Odnalezieni w zakamarkach Teatru Polskiego zapomniani wędrowni kuglarze zabiorą Was na wyprawę przez wszystkie kontynenty, by pomimo czyhających na każdym kroku zagrożeń odnaleźć odpowiedź na pytanie o sens życiowej, a także artystycznej, wędrówki.

Poetycka opowieść Kornela Makuszyńskiego o naiwnym szczęściarzu, zilustrowana przez Mariana Walentynowicza, uchodzi od lat nie tylko za klasykę polskiej literatury dla dzieci, lecz także jest uważana za zjawisko prekursorskie w dziejach polskiego komiksu.

Spektakl kierowany do młodych widzów od 5 lat.

Uprzedzamy, że w spektaklu użyte są intensywne efekty świetlne.

Spektakl bierze udział w IX Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.


Fot. Karolina Jóźwiak

Reżyseria i adaptacja
Maksymilian Rogacki
Na podstawie powieści obrazkowych autorstwa
Kornela Makuszyńskiego i Mariana Walentynowicza
Scenografia i kostiumy
Diana Marszałek
Światło
Paweł Śmiałek
Muzyka
Dominik Strycharski
Efekty pirotechniczne
Tomasz Pałasz
Inspicjent / Asystent reżysera
Mateusz Karoń
Suflerka
Małgorzata Ziemak
Producentka wykonawcza
Magda Raczyńska
Występują
Marta Alaborska Eliza Borowska, Hanna Skarga, Jakub Kordas, Dominik Łoś, Maksymilian Rogacki
Produkcja
Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie

 

Teatr Polski w Warszawie

 

Mała Boska Komedia

Recenzje

Twórcom tego uroczego spektaklu udało się osiągnąć idealny balans między umownością a dosłownością. (...) Oglądamy piękny, mądry, brawurowo zagrany i okropnie śmieszny spektakl o… niesłychanie ważnych sprawach, o tym na przykład, że desperacko szukane miejsce na świecie może być tuż koło nas, o tym – że wytęskniony Pacanów - czymkolwiek i gdziekolwiek jest - może ździebko rozczarowywać, o tym wreszcie – że warto jednak tego Pacanowa szukać, bo w szukaniu – nie zaś znalezieniu – cały sens tego wszystkiego jest ukryty.
Rafał Turowski
Blog osobisty
Urzekła mnie scenografia Diany Marszałek – dowód na istnienie teatralnej wyobraźni, działającej na zasadzie umowności, symbolu i zabawy. Jednym z najpiękniejszych rekwizytów była skromna walizka z namalowanym po jednej stronie słońcem, a po drugiej księżycem – kiedy aktor robił pełen obrót, unosząc walizkę nad głową, mijał dzień i noc.
Kamila Łapicka
Blog zteatru.pl