Wystawa przewróconych filiżanek Płacz nad rozlanym. Przerwana uczta

Osoba autorska: Aleksandra Kwaśniewicz
Tytuł: „Poniedziałek, 8:02” Temat: współczesny konsumpcjonizm, przemijalność mody, nieprzemijalność materii, problemy środowiskowe, degradacja planety.
Osoba autorska: Anna Jaszczur
Tytuł: „pomiędzy” Temat: próba dopasowania się do grupy, poszukiwanie swojego miejsca, jednostka wobec grupy
Osoba autorska: Anna Kulka
Tytuł: „Presja” Temat: presja społeczna w kontekście życiowych osiągnięć, pułapka wyidealizowanego życia prezentowanego w Internecie, młodzi ludzie a zdobywanie uznania, fasadowość szczęścia i sukcesu prezentowanych przed innymi
Osoba autorska: Józefina Arodaz
Tytuł: „Przez siedem dni wszystko było ładne” Temat: obsesyjne zakotwiczenie się na etapie zmitologizowanego dzieciństwa traktowane jako forma eskapistyczna, próba opowiedzenia o poczuciu, że najbardziej wiarygodny czas już minął, dorosłość jako wejście w stan umysłu permanentnego niezadowolenia
Osoba autorska: Kacper Bomba
Tytuł: „Nocą ptaki muszą śpiewać” Temat: poszukiwanie i przyjmowanie światła/ciepła od innych, niezrozumienie dla okrutności, podłości, niechęci do siebie ludzi, zaangażowanie w praktykę bezinteresownego oferowania i akceptowania dobra
Osoba autorska: Katarzyna Sadowy
Tytuł: „Do Biłgoraja dwieście pięćdziesiąt kilometrów” Temat: wizualna opowieść o trudnościach adaptacyjnych związanych ze zmianą otoczenia, wyjazd młodego człowieka na studia do obcego miasta, analiza wyzwań, które musi podjąć taka osoba, próbując zakorzenić się w nowym miejscu
Osoba autorska: Kinga Błażejowska
Tytuł: „Moje sny są czarno-białe…” Temat: tęsknota za nieznanymi czasami (które zna się tylko z opowieści), głos wpisujący się w ramy retromanii, rodzaj nostalgii niemożliwej do ostatecznego rozpracowania/rozwiązania
Osoba autorska: Klaudia Jakubowska
Tytuł: „Co ze mnie zostało?” Temat: dekonstrukcja pojęć „kobieta”, „kobiecość”. Kobiecość w kontekście starzenia się ciała, menopauzy, choroby nowotworowej. Komentarz do obecnych w społeczeństwie stereotypów dotyczących kobiet.
Osoba autorska: Klaudia Jędrak
Tytuł: „Wszystko zaczyna się od źródła” Temat: analiza swojej obecnej tożsamości zasadzająca się na poszukiwaniu źródła dla zachowań, cech charakteru, poglądów, postrzegania świata. Próba odpowiedzi na pytanie: skąd w nas to, co składa się na „dzisiejsze ja”? Jaki wpływ ma przeszłość na to, jacy objawiamy się w teraźniejszości? Na ile, w takim razie, mamy kontrolę nad tym, kim się stajemy?
Osoba autorska: Krzysztof Olszamowski
Tytuł: „Nie słyszę Cię, gdy przychodzi szum” Temat: problemy komunikacyjne. Trudność w odczytywaniu prawdziwych zamiarów czy trafnym rozkodowaniu relacji. Akt rozmowy a poczucie samotności w przebodźcowanym świecie.
Osoba autorska: Maja oraz Marta Ziółkowskie
Tytuł: „Jej miejsce” Temat: rzeczywistość online, gonienie za iluzjami, niedostrzeganie chwili obecnej, tęsknota za prawdziwością. Wpływ sfery online na życie poza-internetem. Czy jest możliwość naturalnego, zdrowego połączenia tych światów? Czy rozdzielenie życia na online / real jest jeszcze możliwe, aktualne?
Osoba autorska: Maria Kolarska
Tytuł: „Niespełnione Połączenie” Temat: nostalgia z towarzyszącym jej osobliwym pragnieniem kontaktu. Potrzeba niemożliwej do spełnienia bliskości ze starszą wersją siebie. Stworzenie wyobrażonej Starszej Siostry. Próba zapełnienia pewnego braku fikcyjną bliską osobą – znaczenie tego zjawiska.
Osoba autorska: Sandra Jaborska
Tytuł: „Jedyna prośba” Temat: skonfrontowanie utopijnych wizji na świat ze stanem rzeczywistym. Prośba pojawia się w tu jako apel (bez konkretnego adresata) o taki format świata, przed którym nie czuje się potrzeby chowania, dystansowania.
Osoba autorska: Victoria Frechet
Tytuł: „Przyśniło mi się wczoraj…” Temat: notorycznie powracający sen z motywem umierających roślin w doniczkach. Interpretacja snu – chęć rozliczenia się i ostatecznego wybudzenia. Identyfikacja przyczyny pojawiania się tego motywu: dlaczego roślina usycha, mimo pielęgnacji? Problem pogodzenia się ze stratą: rzeczy, momentów, ludzi.
Osoba autorska: Weronika Rożankowska
Tytuł: „Perły i rozpad” Temat: strach przed starością, rozkładem, oznakami przemijalności. Czujny raport z obserwacji rozkładu u innych. Refleksje auto-analizujące fałszywe, niebezpieczne poczucie nieśmiertelności w dwudziestych latach swojego życia.
Osoba autorska: Zofia Michlowicz
Tytuł: „Znikają miejsca” Temat: zalewanie siebie samych i świat naturalny zabudowaniami, określeniami, nadaniem funkcji i wyznaczeniem zasad w przestrzeni. Zanikanie terenów naturalnych, dzikości, oddolności, organiczności.
Osoba autorska: Zuzanna Szott
Tytuł: „Niech Ci Melopea sprzyja” Temat: wczesne przywiązanie do sztuki i marzenia na temat tego, żeby pracować w kulturze skonfrontowane z późniejszym pragmatycznym wyborem ścieżki życiowej. Rozłożenie na czynniki pierwsze wyboru podyktowanego chęcią zdobycia stabilności i komfortu: dachu nad głową, bezpieczeństwa, niezależności, weekendowych wypadów za granicę.

Organizatorem wystaw jest Centrum Mediów AGH.

Wystawa będzie ponownie czynna przed spektaklami, w dniach 21, 22 i 23 oraz 28, 29 i 30 lipca w godzinach od 17:00 do 19:00.

„Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem” – to jedna z tak zwanych mądrości ludu, która w istocie jest formą gaslightingu – marginalizowania naszego poczucia krzywdy. Wszyscy zetknęliśmy się z tym powiedzeniem – z pozoru nieszkodliwym, mającym uspokoić drugą osobę, ale w ostatecznym rozrachunku stanowiącym symboliczny kamień węgielny pod tłumienie naszych uczuć. Jak wiele razy spotkaliście się z sytuacją, gdy wasze emocje były podważane, bo „należy reagować rozsądnie”, bo „to nie na miejscu”, „bo przesadzacie”?

Płaczę nad wszystkim, co ze sobą połączone. Nad smutkiem, wywodzącym się z lęku. Nad gniewem, wychodzącym od złości. Nad wycofaniem, spowodowanym nieustającym, głębokim żalem.

         – Klaudia Jędrak

Uczestnicy projektu z Centrum Mediów AGH przygotowali zestaw siedemnastu przewróconych filiżanek, z których rozlewa się różnego rodzaju zawartość, symbolizująca żale, smutki, zwątpienia. To próba wyciągnięcia na wierzch uczuć, doświadczeń, przemyśleń, które przez długi czas spychaliśmy na boczny tor, którym pozwalaliśmy milczeć. Pora przełamać chłodne naciski na zdystansowanie się i Zapłakać nad rozlanym. Chcemy pokazać, że płacz nie jest oznaką słabości, lecz naturalną i zdrową reakcją na to, co nas dotyka. Zapraszamy Was do wspólnego zapłakania nad tym, co boli w sercu i do zastanowienia się: co w życiu człowieka najczęściej się „rozlewa”. Co tracimy, czego nam brakuje, za czym tęsknimy? Okazjami do tego typu refleksji będą dwie, dopełniające się wystawy artystyczne: wystawa fotograficzna oraz wystawa przewróconych filiżanek.

Płaczę nad sytuacją człowieka wobec upływu czasu, nad wrażeniem nostalgicznego zaklinowania się we wspomnieniach. Jako główny punkt zainteresowania wybrałam okres dzieciństwa. Próbowałam opowiedzieć po swojemu o chęci powrotu do czegoś minionego, o poczuciu niedopasowania do bardziej dojrzałych, wymagających ram. Chyba liczyłam, że przy pomocy tej filiżanki coś w sobie przepracuję: coś odgonię, coś dogonię.

        – Józefina Arodaz

Już 12 maja o godzinie 17:00 zbierzemy się w kawiarni Pojnarówka (aleja Adama Mickiewicza 21B) na wernisażu wystawy fotograficznej „Płacz nad rozlanym. Preludium”. To swoiste wprowadzenie do świata rozlanych smutków, w którym ekipa KSAF AGH fotograficznie zinterpretowała filiżanki przygotowane przez uczestników projektu głównego.

Siedemnaście zdjęć, siedemnaście filiżanek, siedemnaście niezależnych, osobistych opowieści, o tym co boli, porusza i powinno zostać w końcu wylane. Zobaczycie prace dotykające problemu wszechobecnej presji w życiu codziennym, niszczycielskiego konsumpcjonizmu czy trudności w adaptacji do życia po przeprowadzce.

Moja filiżanka jest aktem wylania całej mojej frustracji, która ostatnio we mnie buzuje. Piszę o codziennej walce o ludzkie dobro. Dobro, które gaśnie, chowa się i nie zamierza się ujawnić. Wiem jednak, że nie możemy przestać próbować – a może jest już za późno...?

        – Kacper Bomba

Natomiast 25 czerwca o godzinie 17:00 w Teatrze Łaźnia Nowa (Osiedle Szkolne 25) nastąpi punkt kulminacyjny projektu. W trakcie odsłonięcia wystawy „Płacz nad rozlanym. Przerwana uczta” zapraszamy do obejrzenia siedemnastu prac – filiżanek wypełnionych unikalną treścią. Każdy z eksponatów został opatrzony autorskimi tekstami-komentarzami. Utkają one wspólną historię wątpliwości, zmartwień, porzuconych złudzeń. Przygotowaliśmy również specjalną playlistę na Spotify z utworami towarzyszącymi naszym filiżankom. Gości obydwu wystaw zachęcamy do zabrania ze sobą słuchawek, by w odpowiednim momencie móc odtworzyć muzyczne propozycje i zanurzyć się jeszcze głębiej w Rozlany Świat.

Płaczę nad przykurzoną przeszłością, która choć mi nieznana zagląda w najskrytsze zakamarki mojej codzienności, zmieniając ją nie do poznania…

        – Kinga Błażejowska

Przyjmijcie zaproszenie na tę niecodzienną ucztę i zasiądźcie razem z nami do stołu, by odczarować stare powiedzenie i pozwolić sobie na otwarty, szczery, nietłumiony płacz nad rozlanym.


Fot. Z. Serwin