Tajemniczy ogród

Reżyseria
Tomasz Fryzeł
Adaptacja i dramaturgia
Mira Mańka
Występują
Kinga Bobkowska, Maria Witkowska, Adam Borysowicz
czas trwania → 90 minut

„Tajemniczy ogród” to spektakl, który wyrasta z inspiracji powieścią Frances Hodgson Burnett, a przede wszystkim – z fascynacji tytułowym miejscem. Zapisany w powieści ogród staje się punktem wyjścia do opowieści o osobach, roślinach, zwierzętach i innych, niemających swojej precyzyjnej nazwy zjawiskach (jak ruchy powietrza, zachody słońca, światło i cień) oraz o zachodzących pomiędzy nimi relacjach. To opowieść o tym, jak elementy przyrody i krajobrazu doświadczają się nawzajem i jak człowiek może pełniej i bardziej świadomie wchodzić w relacje z pejzażem i ekosystemem, którego jest częścią. 

Tajemniczy ogród to miejsce przemiany, w którym zmienia się perspektywa, weryfikują się priorytety i punkty odniesienia. To  laboratorium relacji. Miejsce spotkania z innym. Miejsce wymiany, czułości, wychylenia się ku tym, którzy i które są obok. To laboratorium utopii. Model utopii. Miejsce wyobrażania sobie optymalnych rzeczywistości i konstruowania ich. To miejsce medytacji. Przestrzeń służąca do wsłuchiwania się w to, co w sobie i obok siebie. To ekosystem. System organizmów połączonych ze sobą. To szkoła wrażliwości. Miejsce wyostrzania uważności na utopie i perspektywy istniejące w nas i wokół nas.


Fot. Klaudyna Schubert

Reżyseria
Tomasz Fryzeł
Adaptacja i dramaturgia
Mira Mańka
Scenografia i kostiumy
Anna Oramus
Światło
Klaudyna Schubert
Muzyka
Nikodem Dybiński
Konsultacja naukowa
Zuzanna Berendt
Inspicjentka
Katarzyna Białooka
Występują
Kinga Bobkowska, Maria Witkowska, Adam Borysowicz
Produkcja
Teatr Łaźnia Nowa
Premiera
10 czerwca 2022

Na podstawie powieści „Tajemniczy ogród” Frances Hodgson Burnett w tłumaczeniu Zbigniewa Batko.


Spektakl sugerowany jest dla widzów od 13. roku życia.

Recenzje

„Tajemniczy ogród” lepiej więc potraktować nie tyle jako tradycyjny spektakl – choć wiele za tym przemawia – ile jako afektywno-sensoryczny trening wyobraźni przeznaczony zarówno dla młodych, jak i starszych dorosłych. Można się w nim zanurzyć, zgubić, schować, można też rozmarzyć się i rozpłynąć – co kto lubi. (...) Krótko mówiąc: w „Tajemniczym ogrodzie” wszystko współgra ze sobą na równych zasadach, a żaden element przedstawienia nie jest ważniejszy od pozostałych.
Wiktoria Tabak
MIESIĘCZNIK „TEATR” 10/2022