„Ladodeja” – performans według koncepcji i w reżyserii Oskara Sadowskiego to podróż wgłąb zbiorowej podświadomości – nowoczesny rytuał immersyjny, w którym widzowie, uczestnicząc w rewizji słowiańskiej mitologii, stają się częścią neo-pogańskiego, interaktywnego doświadczenia.
Oskar Sadowski to interdyscyplinarny reżyser łączy w swoich projektach materie teatru, filmu, opery, VR, muzyki alternatywnej i działań aktywistycznych. Jego realizacje konsekwentnie wychodzą poza klasyczne granice sceny, tranformując przestrzenie miejskie w scenografie spektaklu – kościoły, pałace, place miejskie, okna budynków mieszkalnych, czy też przestrzeń wirtualną. „Ladodeja” to kolejny projekt, w którym reżyser bada relację między widzem a performerem, przenosząc uczestników w krainę praprzodków, gdzie władza macho-bogów konfrontuje się z odwieczną siłą kobiecości – wypieranej i tłamszonej przez patriarchalne narracje. Performans nawiązuje do współczesnych debat o ciele, tożsamości i technologii. Choreografia staje się aktem poszukiwania ciała poza granicami jego ludzkiej kondycji. Ciało staje się hybrydą: more-than-human, a jednocześnie zakorzenione w ziemi, płynach, krwi, naturze.
„Ladodeja” operuje na styku dziedzin sztuki, to hybrydowa forma, w której przenikają się elementy performansu, tańca, instalacji wizualno-dźwiękowej, teatru i wirtualnej rzeczywistości. Jest to wynik ścisłej współpracy reżysera z artystkami Martix Navrot i Jagodą Wójtowicz oraz performerką, choreografką Pauliną Pawłowską. Technologia AR poszerza granice zmysłowej percepcji, umożliwiając aktywne uczestnictwo w rytuale oraz odtworzenie niematerialnych, magicznych wymiarów charakterystycznych dla słowiańskich wierzeń.
* LADODEJA to słowiańskie słowo-zaklęcie, wzmacniające i przyspieszające proces tworzenia rzeczywistości z „myślokształtów”, odsłaniające ignorancję i pomagające uwolnić się od niej, ale przede wszystkim uwrażliwiające na piękno otaczającego nas świata.
fot. Materiały Teatru im. S. Żeromskiego w Kielcach
